Przez wiele lat aktywnie współpracował z Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli, pomagał w opisywaniu zdjęć i identyfikacji sfotografowanych osób, wyjaśniał wątpliwości dotyczące nieudokumentowanych faktów z odległej przeszłości, udzielał pracownikom wywiadów, które stawały się wielogodzinnymi opowieści o historii Rozwadowa. Wielokrotnie wykorzystywane były do celów edukacyjnych, dokumentacji archiwalnej lub jako element regionalnych ekspozycji. Pan Kazimierz z dużym zapałem wspierał wszelkie inicjatywy przedstawicieli młodego pokolenia zainteresowanych upamiętnianiem historycznych faktów i osób – dzielił się swymi wspomnieniami z pracownikami Politechniki Rzeszowskiej, pomagał młodzieżowemu

zespołowi filmowemu uczniów Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Stalowej Woli w nagraniu materiału do filmu o niemieckim obozie pracy dla Żydów, znajdującym się w czasie wojny nieopodal Rozwadowa. W 2000 roku wziął udział w nagraniu przez ekipę amerykańską filmu „A Private War” (producent Ryan Banks), opowiadającego o wojennej akcji oszukiwania Niemców i ratowania Polaków przez dwóch miejscowych lekarzy – Eugeniusza S. Łazowskiego i Stanisława Matulewicza. Pomoc Pana Kazimierza Jackowskiego miała ogromne znaczenie, ponieważ dysponował unikalną wiedzą ze względu na bliskie zaangażowanie w tę konspiracyjną działalność jego starszej siostry Marii ps. „Cisia”. Pomógł także w ustaleniu aktualnego miejsca pobytu jednego z głównych bohaterów, którego po wojnie los rzucił do różnych krajów świata. W latach 2017-18 miał znów uczestniczył w upamiętnieniu historii bohaterskich lekarzy, którzy wywołali pozorną „epidemię” tyfusu. Opowiadał bowiem o wojennej historii Rozwadowa, niemieckich prześladowaniach i losach miejscowej ludności żydowskiej, na prośbę ekipy realizującej film w reż. Barbary Necek i Katarzyny Cieślar pod tytułem „W poszukiwaniu polskiego Schindlera”.

Jego wspomnienia, prywatne fotografie i zapisy rozmów stanowiły też jeden z wiodących motywów wystawy plenerowej „Rozwadów – podróż sentymentalna w 330. rocznicę lokacji miasta” (2020). Podążając śladami wydarzeń z jego życia, widzowie stają się obserwatorami osobistych doświadczeń i rozgrywającej się w tle wielkiej historii. W 2017 został nominowany przez Muzeum do Nagrody Honorowej „Świadek Historii”, przyznawanej przez Instytut Pamięci Narodowej. Czasopismo „Nasz Czas” nominowało go do nagrody Miasta Stalowej Woli „Gałązka Sosny” oraz Nagrody Starosty Stalowowolskiego za działalność na polu kultury (2018). W 2021 r. Kazimierz Jackowski, przyjaciel Muzeum, wspaniały przewodnik po dawnym Rozwadowie, został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi. Odznaczenie państwowe przyznano panu Kazimierzowi jako „osobie szczególnie zasłużonej na rzecz Stalowej Woli i jej mieszkańców”.

Był człowiekiem o głębokim patriotyzmie, nie tylko lokalnym. Należał do tego grona przedstawicieli pokolenia świadków odległych w czasie wydarzeń historycznych, którzy dzielili się z młodymi swymi wspomnieniami, a jego pomoc w ich dokumentowaniu i upamiętnianiu jest nie do przecenienia. Przez jego zaangażowanie, nieustającą chęć współpracy, bardzo dobrą pamięć i dokładność w przekazywaniu informacji był wyjątkowym kustoszem miejscowej historii.